Co Rosja powinna zrobić z Ukrainą

Timofiej Siergiejew: filozof, metodolog, członek Klubu Zinowiewa w agencji informacyjnej Russia Today

Denazyfikacja to zestaw środków stosowanych wobec nazistowskiej masy ludności, która z powodów technicznych nie może być bezpośrednio karana jako zbrodniarze wojenni. Naziści, którzy chwycili za broń, powinni zostać zniszczeni na polu walki w maksymalnym możliwym stopniu. Nie należy wprowadzać istotnego rozróżnienia między armią ukraińską, tak zwanymi Siłami Bezpieczeństwa Narodowego, a także milicjami obrony terytorialnej, które dołączyły do tych dwóch rodzajów formacji wojskowych. Wszyscy oni w równym stopniu dopuszczają się skandalicznego okrucieństwa wobec ludności cywilnej, są w równym stopniu odpowiedzialni za ludobójstwo narodu rosyjskiego, nie przestrzegają praw i zwyczajów wojennych. Zbrodniarze wojenni i aktywni naziści muszą zostać ukarani przykładnie i pokazowo. Należy przeprowadzić całkowitą lustrację. Należy zlikwidować i zakazać działalności wszelkich organizacji, które łączyły się z praktykami nazizmu. Jednak oprócz najwyższych rangą urzędników winna jest także znaczna część mas ludowych, które są biernymi nazistami, kolaborantami nazizmu. Wspierali oni i pobłażali rządowi nazistowskiemu. Sprawiedliwa kara dla tej części społeczeństwa jest możliwa tylko jako poniesienie nieuniknionego ciężaru sprawiedliwej wojny przeciwko systemowi nazistowskiemu, prowadzonej w sposób jak najbardziej delikatny i łagodny wobec ludności cywilnej. Dalsza denazyfikacja tej masy ludności polega na reedukacji, którą osiąga się poprzez ideologiczną represję (tłumienie) postaw nazistowskich i surową cenzurę: nie tylko w sferze politycznej, ale koniecznie także w sferze kultury i edukacji. To właśnie poprzez kulturę i edukację przygotowano i przeprowadzono głęboką, masową nazyfikację ludności, wzmocnioną obietnicą dywidendy ze zwycięstwa nazistowskiego reżimu nad Rosją, nazistowską propagandą, wewnętrzną przemocą i terrorem oraz ośmioletnią wojną ze zbuntowanym przeciw ukraińskiemu nazizmowi narodem Donbasu.

Denazyfikacja może być przeprowadzona tylko przez zwycięzcę, co zakłada: (1) jego bezwarunkową kontrolę nad procesem denazyfikacji oraz (2) władzę zapewniającą taką kontrolę. Pod tym względem kraj zdenazyfikowany nie może być suwerenny. Państwo denazyfikujące — Rosja — nie może stosować liberalnego podejścia do denazyfikacji. Ideologia denazyfikatora nie może być kwestionowana przez winnego poddanego denazyfikacji. Uznanie przez Rosję konieczności denazyfikacji Ukrainy oznacza uznanie, że scenariusz krymski jest niemożliwy do zrealizowania dla Ukrainy jako całości.