W raporcie przedstawiamy nauczanie Kościoła powszechnego w odniesieniu do ekologii, w pełni wyrażone w encyklice Laudato si’ papieża Franciszka, a także wypowiedzi lokalnych władz kościelnych w Polsce.
Wskazujemy nieliczne działania, które są implementacją założeń ekologii integralnej w naszym Kościele, uznając, że jest ich zbyt mało i są zbyt słabe w obliczu tak poważnych zagrożeń. W kolejnej części Raportu identyfikujemy przeszkody stojące na drodze ekologicznego nawrócenia katolików i zastanawiamy się nad ich przyczynami.
To wiedzie nas do sformułowania postulatów, których zrealizowanie mogłoby – według nas – pobudzić zaangażowanie katolików na rzecz ochrony świata dla dobra wszystkich ludzi i całego życia na Ziemi.
Przecież stowarzyszenie z którego wyrasta OI tępi również “reformistyczne” tendencje w Kościele.
Właśnie stąd moje retoryczne pytanie. Służy ono przede wszystkim temu, żeby zwrócić uwagą na tendencję – coraz częściej widzimy, jak do dyskursu, który był kiedyś wyłączną domeną “środowisk postępowych”, dołączają grupy, które tradycyjnie traktujemy jako adwersarzy.
Daje (mam nadzieję nie tylko) mi to do myślenia oraz powoduje interesujące, czasem kłopotliwe, skutki.
