Hipernormalizacja, po raz pierwszy wyartykułowana w 2005 roku przez badacza Aleksieja Jurczaka w celu opisania doświadczeń obywateli sowieckiej Rosji, opisuje życie w społeczeństwie, w którym dzieją się dwie główne rzeczy.
Po pierwsze, ludzie widzą, że systemy i instytucje rządzące są zepsute. Po drugie, z powodów obejmujących brak skutecznego przywództwa i niezdolność do wyobrażenia sobie, jak zakłócić status quo, ludzie prowadzą “normalne” życie pomimo dysfunkcji systemowych - z dużym obciążeniem strachem, lękiem, zaprzeczeniem i dysocjacją.
Jak walczyć z hipernormalizacją?
Proste wyszukiwanie daje ZERO rezultatów.
W desperacji skorzystałem z SI
Hipernormalizacja to pojęcie, które odnosi się do sytuacji, w której społeczeństwo akceptuje rzeczywistość, która jest wyraźnie niezdrowa lub nieprawdziwa, ponieważ jest ona postrzegana jako jedyna możliwa. Aby walczyć z hipernormalizacją, można rozważyć kilka strategii:
-
Krytyczne myślenie: Zachęcanie do analizy informacji, które otrzymujemy z różnych źródeł. Ważne jest, aby nie przyjmować wszystkiego za pewnik i starać się zrozumieć kontekst.
-
Edukacja: Uczenie się o różnych perspektywach na temat problemów społecznych, politycznych czy ekologicznych. Im więcej wiemy, tym łatwiej jest nam dostrzegać nieprawidłowości.
-
Dialog: Rozmowy z innymi, dzielenie się swoimi przemyśleniami i słuchanie ich punktów widzenia. Wspólna dyskusja może pomóc w zrozumieniu skomplikowanych tematów.
-
Zaangażowanie: Uczestnictwo w działaniach społecznych, które promują zmiany w polityce lub społeczeństwie. Może to być wolontariat, udział w protestach, czy wspieranie lokalnych inicjatyw.
-
ZrównoważonyŚwiadomy styl życia: Rozważenie, jak nasze codzienne wybory wpływają na otoczenie i społeczeństwo. Wybieranie produktów i usług, które są zgodne z naszymi wartościami, może przyczynić się do większej świadomości i zmiany.
Brzmi jak plan…
-