Imperia (w osobie swoch władców, ale też w mentalności wiernych poddanych) są zawsze psychopatyczne. Domyślnie imperium postrzega siebie jako jedyny realny podmiot (w tym wypadku polityczny). Każdy inny organizm polityczny musi literalnie wbić imperium do głowy swoją podmiotowość - najlepiej siłą - i powtarzać operację regularnie. Inaczej będzie traktowany jako przedmiot w grze.

Właśnie dlatego tytuł OP jest błędny. Nie “Ukraina nie powinna istnieć”, a Ukraina (tak samo jak Polska) nie istnieje. W każdym razie nie inaczej, niż prowincja jednego z imperiów.

Do psychopatycznej imperialnej percepcji świata pasuje jak ulał socjopatyczna ekspresja. Cokolwiek imperium czyni, jest to per se uzasadnione. Reszta świata ma się do tego dostosować.

Jest taki kwiecisty cytat, nie całkiem autorstwa Karla Rove, który oddaje tę mentalność, ale bardziej mi pasuje stary “dowcip” z czasów real-socu:

– Z kim graniczy ZSRR?

– Z kim chce.

– A z kim chce?

– Z nikim.

Wstawcie sobie zamiast ZSRR Rosję, USA czy Chiny i będziecie mieć podstawowy opis dynamiki politycznej Wieku Żelaza.