W ogóle ze szpitalami psychiatrycznymi jest ogromny problem, zwłaszcza w Polsce, bo przez niedofinansowanie, braki w specjalistach, przemoc i przepełnienie - one nie leczą, tylko służą za przechowywalnię ludzi żeby nie zrobili czegoś sobie lub innym. Słyszałam nawet że zadaniem szpitala jest “zniechęcić pacjenta do szpitali tak, by już nigdy nie próbował się zabić i przez to tam znowu znaleźć”. To jest tak kurwa nie tak
Od leżeniu na materacach do zamykania w “pasy” za ataki histerii do niezapewniania bezpieczeństwa i równego traktowania. Miejsce to przepiękne nie jest. Gdyby nie osoby, z którymi spędziłem tam czas podczas moich dwóch pobytów, to miejsce byłoby traumatycznym przeżyciem dla mnie i innych pacjentów. Niepowiem, że i tak było trochę lepiej niż kilka lat temu, ale nadal, jest to “przechowalnia” dla osób z problemami. Osoby tam nie są leczone, ba, nie są one nawet wypuszczane w odpowiednim momencie. Ja byłem świadkiem 2 przypadków gdzie osoba powróciła tego samego bądź następnego dnia, gdy ja, osoba bez chęci lub myśli samobójczych, gdzie nie okaleczałem się od lat, byłem trzymany bez wyraźnego powodu.(powodem mojej hospitalizacji była sytuacja rodzinna, gdzie moja matka, myślała, że sobie mogę coś zrobić, ale ja miałem jej po prostu dosyć już i doszło do poważnej kłutni). Sumując, jeżeli potrzebujesz pomocy, to w szpitalu ją dostaniesz, czy to w formie terapii, czy pomocy od innych pacjentów, ale nie oczekuj, że po wyjściu będziesz “zdrowy/a” bądź nawet w dużo lepszym stanie. Nawet fajne kolonie można tam spędzić, jeżeli nie przeszkadza ci bycie zamkniętym/ą z 40 osobami.
W ogóle ze szpitalami psychiatrycznymi jest ogromny problem, zwłaszcza w Polsce, bo przez niedofinansowanie, braki w specjalistach, przemoc i przepełnienie - one nie leczą, tylko służą za przechowywalnię ludzi żeby nie zrobili czegoś sobie lub innym. Słyszałam nawet że zadaniem szpitala jest “zniechęcić pacjenta do szpitali tak, by już nigdy nie próbował się zabić i przez to tam znowu znaleźć”. To jest tak kurwa nie tak
Od leżeniu na materacach do zamykania w “pasy” za ataki histerii do niezapewniania bezpieczeństwa i równego traktowania. Miejsce to przepiękne nie jest. Gdyby nie osoby, z którymi spędziłem tam czas podczas moich dwóch pobytów, to miejsce byłoby traumatycznym przeżyciem dla mnie i innych pacjentów. Niepowiem, że i tak było trochę lepiej niż kilka lat temu, ale nadal, jest to “przechowalnia” dla osób z problemami. Osoby tam nie są leczone, ba, nie są one nawet wypuszczane w odpowiednim momencie. Ja byłem świadkiem 2 przypadków gdzie osoba powróciła tego samego bądź następnego dnia, gdy ja, osoba bez chęci lub myśli samobójczych, gdzie nie okaleczałem się od lat, byłem trzymany bez wyraźnego powodu.(powodem mojej hospitalizacji była sytuacja rodzinna, gdzie moja matka, myślała, że sobie mogę coś zrobić, ale ja miałem jej po prostu dosyć już i doszło do poważnej kłutni). Sumując, jeżeli potrzebujesz pomocy, to w szpitalu ją dostaniesz, czy to w formie terapii, czy pomocy od innych pacjentów, ale nie oczekuj, że po wyjściu będziesz “zdrowy/a” bądź nawet w dużo lepszym stanie. Nawet fajne kolonie można tam spędzić, jeżeli nie przeszkadza ci bycie zamkniętym/ą z 40 osobami.