Generalnie cenny wywiad, z samego epicentrum Aktywizmu Wolnościowego. Podświetla jeden ważki aspekt: ponadprzeciętnie wiele osób w Ruchu i Nieformalnym Aktywizmie Wolnościowym w Bolandzie jest neuroatypowe. Dopóki nie zostaną zdiagnozowane i neurozmodulowane (nie postuluję, że muszą – mogą), wówczas współdziałanie jest specyficzne – (dla niżej podpisanego: niestety) raczej krótkodystansowe, wyrywkowe, epizodyczne i selektywne. Zauważyłem np., że mnóstwo osób lubi częste zmiany i podróże, a często właśnie daje radę ukończyć, dopracować czy “ogarnąć” tylko “niewielkie” (krótkoterminowe) projekty. Nie wartościuję i nie oceniam jbc, tylko proponuję, aby to było jasno artykułowane otoczeniu – wszak czynimy tak z padaczką (poniżej progu ataku, aura padaczkowa – rozkojarzenie, rozproszenie) czy cukrzycą (poniżej progu śpiączki cukrzycowej – splątanie, zaburzenia kontaktu).