Evaluation of the Presence of ASFV in Wolf Feces Collected from Areas in Poland with ASFV Persistence
www.mdpi.com
African swine fever (ASF), caused by a DNA virus (ASFV) belonging to genus Asfivirus of the Asfarviridae family, is one of the most threatening diseases of suids. During last few years, it has spread among populations of wild boars and pigs in countries of Eastern and Central Europe, causing huge economical losses. While local ASF occurrence is positively correlated with wild boar density, ecology of this species (social structure, movement behavior) constrains long-range disease transmission. Thus, it has been speculated that carnivores known for high daily movement and long-range dispersal ability, such as the wolf (Canis lupus), may be indirect ASFV vectors. To test this, we analyzed 62 wolf fecal samples for the presence of ASFV DNA, collected mostly in parts of Poland declared as ASF zones. This dataset included 20 samples confirmed to contain wild boar remains, 13 of which were collected near places where GPS-collared wolves fed on dead wild boars. All analyzed fecal samples were ASFV-negative. On the other hand, eight out of nine wild boar carcasses that were fed on by telemetrically studied wolves were positive. Thus, our results suggest that when wolves consume meat of ASFV-positive wild boars, the virus does not survive the passage through intestinal tract. Additionally, wolves may limit ASFV transmission by removing infectious carrion. We speculate that in areas where telemetric studies on large carnivores are performed, data from GPS collars could be used to enhance efficiency of carcass search, which is one of the main preventive measures to constrain ASF spread.

Robert Maślak pisze na fejku;

Wilki ograniczają dyspersję ASF - wynika z badań polskich naukowców. Zabijają i zjadają osłabione wirusem dziki, a wirus nie przeżywa w ich przewodzie pokarmowym. Eliminują potencjalne źródła rozprzestrzeniania się ASF.

Wśród autorów, Sabina Nowak i Robert Mysłajek, z Instytutu Biologii Funkcjonalnej i Ekologii UW oraz dr Korneliusz Kurek z Mazurskie Centrum Bioróżnorodności i Edukacji KUMAK w Urwitałcie.

Notka za UW:
Afrykański Pomór Świń (ASF), wywoływany przez wirusa (ASFV) z rodziny Asfarviridae, jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób świniowatych. W ostatnich latach wirus gwałtownie rozprzestrzenił się w populacji dzików, a następnie w hodowlach świń we wschodniej i środkowej Europie powodując znaczące straty ekonomiczne. Na walkę z ASF – bioasekurację hodowli trzody chlewnej, badania weterynaryjne, utylizację padłych świń i dzików, a także redukcję populacji dzików – co roku wydaje się dziesiątki milionów złotych.

Wektorem wirusa w środowisku naturalnym są dziki. W wielu rejonach Polski są one ważnym składnikiem diety wilków. Naukowców zainteresowało więc, czy wirus jest w stanie przetrwać w układzie pokarmowym wilka i w konsekwencji być rozprzestrzeniany wraz z ich odchodami. Tematem tym zajął się zespół wirusologów, genetyków i biologów środowiskowych z Uniwersytetu Gdańskiego, Uniwersytetu Warszawskiego i Roztoczańskiego Parku Narodowego.

Naukowcy, wykorzystując namiary telemetryczne z dwóch wilków – jednego żyjącego na Mazurach i drugiego zamieszkującego Roztocze – odnaleźli szczątki 9 zjedzonych przez te drapieżniki dzików. Metodami molekularnymi ustalili, że 8 spośród nich było zarażonych ASF. Następnie zebrali 62 świeże odchody wilków, głównie w obszarach objętych ograniczeniami związanymi z występowaniem ASF. Wśród nich 20 zawierało szczątki dzików, a 13 znajdowało się w sąsiedztwie miejsc, gdzie na dzikach żerowały wilki śledzone przy pomocy telemetrii. Odchody również zostały przeanalizowane metodami molekularnymi. W żadnej ze zbadanych prób nie wykryto jednak materiału genetycznego wirusa. Wskazuje to, że wirus nie jest w stanie przetrwać w układzie pokarmowym wilków. Co za tym idzie wilki nie rozprzestrzeniają wirusa ASF poprzez swoje odchody. Wilki nie tylko aktywnie polują na dziki, ale zjadają także padlinę tych ssaków. Zdaniem naukowców usuwanie ze środowiska padłych zwierząt jest ważną usługą ekosystemową dostarczaną przez wilki. Badania prowadzone w różnych regionach Polski wskazują, że dziki mogą stanowić ponad 30% biomasy pokarmu wilków. Zabijając osłabione przez ASF osobniki i zjadając już padłe z powodu tej choroby zwierzęta drapieżniki eliminują ze środowiska potencjalne źródła rozprzestrzeniania się wirusa.

Link do oryginału pracy: https://www.mdpi.com/1999-4915/13/10/2062 Foto za Uniw. Gdański.