Gdy w 1949 roku Komunistyczna Partia Chin przejęła władzę w tym kraju, Mao Zedong ogłosił, że od tego momentu „nawet jedna osoba nie umrze z głodu”. Rzeczywistość wyglądała jednak zgoła inaczej. W 1958 roku władze zainicjowały kampanię gospodarczą, która miała przekształcić zacofany rolniczy kraj w czołową potęgę przemysłową. Jej skutki okazały się tragiczne.

Czytaj więcej: https://histmag.org/Doprowadzil-do-kleski-glodu-i-smierci-30-milionow-Chinczykow-Czym-byl-Wielki-Skok-Naprzod-28175

Wielki Skok Naprzód w Chinach wziął się z dążenia Mao Zedonga do zwiększenia produkcji przemysłowej – jak się wyraził: miało być „więcej, szybciej, lepiej i taniej”. Aby to zrealizować, w 1958 roku zapoczątkował agresywną kampanię, której celem miało być prześcignięcie pod względem produkcji Wielkiej Brytanii oraz osiągnięcie komunizmu przed Związkiem Radzieckim. Fanatyzm i nierealistyczne cele doprowadziły jednak nie do rekordowych wyników gospodarczych, a do klęski głodu, która dotknęła jednego na dwudziestu Chińczyków. Dlaczego ten wielki plan zawiódł?