To już nie to stulecie, kiedy struktury państwowe mogły (jakby chciały) być przeciwwagą dla corporate governance. Wraz z faszyzmem już oficjalnie dochodzącym do władzy, i mutującym w 100% kult śmierci (Klein&Taylor 2025) struktury państwowe stały się pacynką na środkowym palcu kapitalizmu. ONZ “broni się jeszcze z garstką rycerzy”, ale tylko dlatego, że jej sprawczość jest lekceważona i niewarta podboju.

Jak to mi już 13 lat temu podczas pożegnalnej popijawy powiedział nasz wspólny znajomy, ludzkość została podzielona na właścicieli, strażników i resztę. Państwa i klasa polityczna en masse należą do tej drugiej kategorii.