Powstanie Warszawskie było antyfaszystowskim zrywem przeciwko okupantowi hitlerowskiemu. Chcieliśmy przybliżyć historię anarchistów i syndykalistów walczących podczas tego zrywu.

Podczas Powstania Warszawskiego na Starym Mieście walczyła 104 Kompania Syndykalistów pod dowództwem ppor. Kazimierza Puczyńskiego ps. „Wroński”, a w Śródmieściu – tzw. Brygada Syndykalistyczna pod dowództwem Edwarda Wołoncieja-Czemiera formalnie związana z Syndykalistycznym Porozumieniem Powstańczym, a nie ZSP.

Alfons Tomasz Pilarski (6 lipca 1902 r. - 3 lutego 1977 r.) ps. “Janson”, “Jan Rylski”, “Kompardt” był jednym z głównych animatorów anarchizmu w Polsce w okresie przedwojennym. Założyciel bojowej organizacji anarchistycznej “Czarne Szeregi”. Akywny w ruchu oporu przeciwko nazistom na terenie III Rzeszy, zyskał w Polsce status uchodźcy politycznego. Po klęsce wrześniowej wstąpił do ZWZ - Armii Krajowej w okolicach Wilna, gdzie był urzędnikiem i fałszerzem dokumentów dla podziemia. W roku 1942 wrócił do Warszawy, podawał się za obywatela Szwecji, brał czynny udział w akcji “N” dla frontu wschodniego (dezinformacja w prasie i ulotkach skierowana do niemieckich żołnierzy). Jego mieszkanie było skrzynką kontaktową dla Antoniego Chruściela “Montera”, komendanta AK w Warszawie. Wstąpił do Syndykalistycznej Organizacji “Wolność”, publikował w “Walce Ludu”. Brał udział w Powstaniu Warszawskim w szeregach Polskiej Armii Ludowej i 8 sierpnia został ranny. Po wojnie próbował budować ruch spółdzielczy, w latach 50’tych represjonowany i więziony przez system stalinowski.