Jak widać po nazwach symboli w tym flasherze, MFC jest wiecznie żywe.

Co do samego radia, czytałem dzisiaj o projekcie WiFi HaLow i trafiłem poprzez różne linki do ciekawego projektu na LoRa.
Samo WiFi sub-1GHz niestety okazało się wykastrowane przez europejskie przepisy (przynajmniej w porównaniu z amerykańskim wariantem).

Wywiady z projektantami od Gamers Nexus. Thanks, Steve!

A po flaszkę dla majstra pobiegnie?

Ten pomysł z regulowaniem prędkości scan-outu poprzez zmianę napięcia jest najdziwniejszym sposobem na skalowanie grafiki o jakim słyszałem. Spodziewałbym się, że to będzie całkowicie niestabilne.

Natomiast w kwestii generowania zestawu procedur do blitowania, jeśli dobrze pamiętam, niektóre rozwiązania z PC szły o krok dalej i kompilowały w runtime kod asemblera na podstawie formatu pikseli. Tutaj na szczęście format był jeden.

Chciałem napisać coś śmiesznego o ogniskach blachy w rdzy, ale usłyszałem silnik od 2h02m i stwierdziłem, że odpuszczę. ;-)

Wyszło lepiej niż w https://www.youtube.com/watch?v=Wm1oWRV5WQA

80% of the people only need 20% of the features.

Problem w tym, że każdy potrzebuje innych 20%.

Sprawdziłem po kilku dniach, czy autor usunął już swoje konto na GitHubie. Niestety nadal hostuje kilka aplikacji napisanych w F# i JS.

Też miałem kiedyś taką fanaberię, żeby postawić “immutable” system na Nixosie.
Wszystko było fajnie do momentu, gdy któraś aktualizacja zmieniła implementację dbusa.
Teraz staram się w miarę możliwośći nie odbiegać konfiguracją systemu od standardowych ustawień.

Tymczasem pewdiepie opublikował nowy materiał o self-hostingu.
Fajny patent z radą agentów AI.

Czy Akiko z CD32 uznajemy za “tamte czasy”? Aczkolwiek to rozwiązanie nie zmieniało bufora ramki, tylko umożliwiało szybką konwersję.

Voxeli nie robiłem. Może masz na myśli Lotusa.
Zabawne, jak małe są te grafiki z mapą (150x150 px). Może większe przekroczyłyby wymagania sprzętowe.

Wydawało mi się, że Win95 był w znacznym stopniu zaimplementowany w asemblerze.
Z wpisu wynikałoby, że UI było jakimś wyjątkiem?

Ale nawet w tym hello world widać przekazywanie przez rejestry w wywołaniach objc_msgSend.

Według AAPCS64:

[Platform] may elect not to maintain a frame chain and to use the frame pointer register as a general-purpose callee-saved register

Odnośnie funkcji “variadic”:

The address of the first stacked argument is defined to be the initial value of SP.

Nie widzę nigdzie informacji, żeby FR był wymagany w tym przypadku. W X86 na pewno nie trzeba ustawiać EBP dla takich wywołań.
Sprawdziłem też pod Godboltem z opcją “-fomit-frame-pointer” i prolog/epilog funkcji jest bardzo krótki.

Przydałoby się wsparcie dla USB 2.0 w tych mikrokontrolerach.
Nie trzeba by wtedy robić takich fikołków, przy transferze większej ilości danych.

Mam na myśli rejestr x29.

Ciekawe czy dałoby się wykonać symulację, jak brzmiałaby dla nas ludzka mowa, gdybyśmy nie mieli wyspecjalizowanego sprzętu w tym zakresie częstotliwości.

Zastanawiam się, czemu koleś ustawia w każdej funkcji ramkę stosu, nawet jeśli nie wykonuje na nim żadnych operacji.

Eksperci pewnie nie będą żadnymi ekspertami, tylko tanią siłą roboczą z krajów trzeciego świata.

Obstawiam scenariusz na rok 2070.
https://www.youtube.com/watch?v=sU8RunvBRZ8&t=2m50s

Właściwie to już w nieodległej przyszłości taki sprzęt może stać się ogromnym zagrożeniem dla właścicieli. Wystarczy, że komuś uda się przejąć zdalną kontrolę nad robotem.
W najlepszym przypadku będzie idealnym narzędziem do szpiegowania użytkowników. W najgorszym może np. wzniecić pożar albo bezpośrednio zaatakować ludzi.

NIestety branża chyba już zdecydowała, że rozwiązaniem jest jeszcze więcej AI.
W powiązanych wypowiedź pana od standupów na ten temat.

Ciekawe czy JAXA pracuje już nad kontrukcją umożliwiającą odzyskanie boostera.
Ariane ma mieć podobno w przyszłej dekadzie.

Co do sprawy, to zostaje jeszcze NIK.

Jeśli komuś będzie się chciało walczyć o tę sprawę.
Ja ten raport traktuje jako ciekawostkę, bo przedstawione wnioski były dość zaskakujące.

Nie znam rozwiązania umożliwiającego podgląd kodu i jednocześnie blokującego utworzenie kopii w jakiejkolwiek formie.
Wydaje mi się, że nazwiska programistów można dość trywialnie zastąpić identyfikatorami.
Pliki konfiguracyjne narzędzi mogłyby znajdować się w oddzielnym repozytorium.
Jeśli kod jest nieużywany, to dobrą praktyką jest jego usunięcie.

Z mojego punktu widzenia, jeśli ekspertyza musiała być objęta tajemnicą państwową, to faktycznie wolę chyba pozostać przy klasycznych dokumentach. :-)
Nie chciałbym mieć materiałów stanowiących potencjalnie tajemnicę państwową na swoim telefonie.