>W nadchodzącym tygodniu włączamy się w międzynarodowe akcje przeciwko przemocy policyjnej. Nie bez powodu – 15 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Przeciwko Brutalności Policji! > >17 marca zapraszamy Was na taneczną imprezę „Dance Against the Police”. W programie znajdziecie: >- pokaz filmu i dyskusję >- atrakcję niespodziankę związaną z projektem artystycznym „Nigdy nie będziesz szła sama” >- distro ACK Warszwa / …? >- taniec, taniec, taniec! > >Wydarzenie jest benefitem na osoby represjonowane na granicy polsko-białoruskiej. > >O co chodzi? > >Przemoc policyjna to problem globalny. Według danych zebranych przez różne organizacje*, każdego roku tysiące ludzi pada ofiarą przemocy ze strony policjantów. W wielu przypadkach dochodzi do zabójstw, a ofiarami są często osoby z mniejszości etnicznych lub społecznych. Najbardziej rażące przykłady przemocy policyjnej pochodzą z krajów, w których sytuacja społeczna i polityczna jest skomplikowana. Na przykład, w Brazylii w 2020 roku zginęło ponad 6 tysięcy ludzi w wyniku interwencji policji. W Stanach Zjednoczonych, według danych FBI, w 2019 roku policjanci zabili ponad tysiąc osób, a przeważająca większość ofiar stanowiły osoby o nie-białym kolorze skóry i osoby z mniejszości etnicznych. Co więcej, nie wszystkie przypadki brutalności ze strony policji są dokumentowane lub raportowane. Często ofiary boją się zgłaszać przemoc ze strony funkcjonariuszy, a w niektórych krajach media i organizacje broniące praw człowieka są represjonowane za publikowanie informacji na ten temat. W Polsce także nie brakuje przykładów nadużyć i przemocy. Według raportu Komisji Europejskiej na temat sytuacji w dziedzinie praw człowieka w Polsce z 2020 roku, nadużycia ze strony policji, takie jak przemoc fizyczna, stosowanie nieuzasadnionych środków przymusu lub brak reakcji na przypadki przemoc policji wciąż są istotnym problemem. Raport ten podkreślił również, że w Polsce nadal istnieją problemy ze skutecznością w ściganiu policjantów, którzy dopuścili się przemocy. Według danych samej Komendy Głównej Policji, w 2020 roku policjanci użyli siły w ponad 15 tysiącach przypadków – możemy więc tylko domyślać się jaka jest jej rzeczywista skala. Nie zapominamy też osobach zamordowanych przez polską policję, które tylko w nielicznych przypadkach mogą liczyć na medialne próby pociągnięcia funkcjonariuszy do odpowiedzialności. > >Dołączcie do nas podczas „Dance Against Police” i bądźcie częścią globalnego sprzeciwu wobec przemocy policyjnej. Wydarzenie jest benefitem na osoby represjonowane na granicy polsko-białoruskiej ponieważ nie zapominamy, i nigdy nie zapomnimy o skali przemocy stosowanej tak przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, Wojsk Obrony Terytorialnej czy Wojska Polskiego. > >Gdy przemoc służb staje się normą, jedyną odpowiedzią może być nasza solidarność!

cross-posted from: https://szmer.info/post/261637 > Przedwczoraj, sąd w Mińsku skazał dziennikarza, Andrzeja Poczobuta, na karę 8 lat więzienia. Dołączył do pozostałych 1,5 tysiąca więźniów politycznych białoruskiego reżimu. > > Głośno mówi się (z resztą słusznie) o Poczobucie, czy Cichanouskim, ale media milczą na temat innych więźniów, którzy nie mniej odważnie stawiali się opresorom. > > Kristina Czerenkowa, Aleksandr Below, Jewgienij Rubaszko, Anastazja Kuhta, Paweł Szpetnij, to tylko niektóre nazwiska osadzonych w białoruskich więzieniach i koloniach karnych. Wolność dla nich wszystkich! ✊🏴

cross-postowane z: https://szmer.info/post/258339 > Proponowana ustawa senatu Massachusetts skracała by wyrok maksymalnie o rok w zamian za pobranie narządów lub szpiku kostnego. Propozycję złożyła czwórka demokratów. Linkowany materiał to biuletyn biotechnologiczny MIT analizujący jak fatalny jest to pomysł.

Państwo włoskie represjonuje Alfredo Cospito, który odsiaduje wyrok w najbardziej opresyjnym więzieniu w kraju. Stosuje się wobec niego "artykuł 41-bis", który całkowicie odcina więźnia od świata zewnętrznego. W ramach protestu, Cospito od 100 dni(!) prowadzi strajk głodowy, schudł 40kg, wstawiło się za nim Amnesty International.

Odsiadujący wyrok dożywocia działacz insurekcjonistyczny, Alfredo Cospito, od ponad 80 dni (❗) prowadzi strajk głodowy, jako sprzeciw wobec zastosowania na nim "reżimu więziennego 41 bis". Jest to procedura nakładana we Włoszech na więźniów, która odcina ich już całkowicie od świata zewnętrznego.

Dwa dni temu, 20.10.2022 roku, w sądzie w Sassari, podczas przesłuchania w sprawie zajęcia korespondencji, Alfredo Cospito ogłosił rozpoczęcie strajku głodowego przeciwko systemowi zatrzymania 41 bis. Artykuł ten pozwala osadzonemu jedynie na spędzanie dwóch godzin dziennie na spacerniaku, zabrania otrzymywania przedmiotów z zewnątrz, pieszczot z dziećmi oraz posiadania więcej niż jednej książki jednocześnie. Kontakty międzyludzkie są ograniczone do pięciu osób, a przez kuloodporną szybę można przyjąć tylko dwie jednogodzinne wizyty w miesiącu. W rzeczywistości jedyną czynnością, jaką można wykonać, jest myślenie. Towarzysz, który złożył oświadczenie, nie był obecny na sali sądowej, ale był połączony przez wideokonferencję z więzienia Bancali.