Jak zauważa “Washington Post”, wspólnym mianownikiem buntu zarówno w Serbii, Kenii czy Indonezji, jest “frustracja” i gniew z powodu “samouwielbienia klasy rządzącej”. Młodzi są rozczarowani tradycyjnymi partiami politycznymi. A gdy się buntują, rząd nasyła na nich policję, by w brutalny sposób zakończyła manifestacje. Czy protesty pokolenia Z przyniosą realne zmiany? Jak ocenia gazeta, “obalenie skorumpowanego reżimu to jedno, zastąpienie go lepszym i skuteczniejszym rządem jest trudniejsze”. I jeśli faktycznie “zetki” będą chciały coś zmienić, to będą musiały dołączyć do “systemu”.

– typowa wykładnia establishmentowa – kooptować, kooptować, kooptować, dołączać, deradykalizować, uczyć “manier” – otóż alternatywny świat, także i wysokopoziomowy, jest jak najbardziej możliwy: odważywszy się na nonkonformizm oraz coś skupienia na research. Oby i Zetkom pykło. Niestety, nie jest powiedziane, że zawsze będzie to świat np. Nierynkowo Wolnościowy lub Lewicowy, toteż za skillsa niektórx z nas uznają “inteligentne poodgradzanie się mindsetami”.