Część nieanarchistyczna; Nieanarchistyczne / socjalistyczne / soc-demowe / nieradykalne:

drukowane

• Magazyn Kontakt – kwartalnik środowiska Klubu Inteligencji Katolickiej, promującej “katolewacki” punkt widzenia. W dziale “kościółkowym” sporo wywrotowych jak na Polskę treści, dużo teologii wyzwolenia, mocny nacisk na zaangażowanie społeczne i potrzebę powrotu do tzw społecznej nauki Kościoła. W pozostałej części: wartościowe teksty i wywiady o sprawach społecznych, sporo o feminizmie, kwestiach pracowniczych, problemach grup zawodowych etc. Trochę treści autorów radykalnych, czasem również anarchistów. Finansowane z grantów. Cena: 20,00 zł.
• Le Monde Diplomatique - edycja polska – miesięcznik, polska edycja pisma z Francji. Przedruki z zagranicznej prasy i autorskie teksty na temat wydarzeń globalnych. Sporo analiz politycznych, większość spoza świata tzw. Zachodu. Na portalu i fp szerują czasem dość radykalne treści, redaktorowi polskiej edycji zdarza się jednak przydzbanić libkowym wysrywem. Cena: 14,90.
• Nowy Obywatel (obywatel) – kwartalnik Stowarzyszenia Obywatele Obywatelom, czyli na dzień dzisiejszy głównie Remika i Magdy Okraski. Długie teksty analityczne, trochę publicystyki (w tym zagranicznej, np. tłumaczeń z Jacobina), wywiady. Skrajnie pro-państwowa i umiarkowanie konserwatywna orientacja, mocno wyrozumiała dla polityki PiS i mocno przylegająca do orientacji lewicy patriotycznej. Wydawnictwo NO wydało swojego czasu kilka dobrych książek, w tym zbiór pism Abramowskiego “Braterstwo, solidarność, współdziałanie”. Finansowane głównie z dotacji państwowej. Cena: 17 zł.
• Przegląd (Tygodnik Przegląd) – tygodnik środowisk związanych z SLD i “Ordynacką”. Między szpaltami dość nudnego libkowo-lewicowego pierdolenia można czasem znaleźć zaangażowane teksty młodych autorów. Polityka raczej z perspektywy parlamentarnej. Finansowany partyjnie, ale nieoficjalnie. TW: pisze tam przemocowiec i gbur Jakub Dymek. Cena: 6 zł czy coś.
• Bez Dogmatu – nie wiem czy jeszcze wychodzi. Kwartalnik polskiego wydawcy LMD (“Książka i Prasa”), współpracujący głównie z autorami związanymi z OPZZ, czy raczej obecnie ZA (Szumlewicz itp.). Pisują tam też komunistyczne piwniczaki pokroju Kańskiego i działacze tacy jak Ikonowicz. Co jakiś czas pisał tam Jan Tomasz Gross. Dość mało treści i słaby papier. Cena: jakoś poniżej 8 zł.
• Pismo. Magazyn Opinii (Pismo) – miesięcznik, mocno libkowy, finansowany z dotacji państwowej i z datków jakichś gównofiremek doradczych. Tworzony m.in. przez ludzi związanych z Dwutygodnikiem, GW, środowiskami NGO, Wydawnictwem Czarne i tak dalej. W cyklu “Śledztwo Pisma” publikują jednak ciekawe reportaże. To tam pojawił się swojego czasu głośny materiał o bezdomnych zmuszonych do niewolniczej pracy przy zbiorze jabłek. Cena: 14,99 zł.
• Dzikie Życie (Miesięcznik Dzikie Życie) – miesięcznik nie stricto polityczny, ale obowiązkowy dla osób interesujących się ochroną dzikiej przyrody. Aktualności z wielu frontów walk o środowisko naturalne, merytoryczne i dosadne analizy działań władz lokalnych i krajowych, relacje z innych krajów. Redakcja orientuje się na nurt ekologii głębokiej, co różni ją od nastawienia popularnych i dużych “korporacji” ekologicznych. Cena: 10 zł.

internetowe

• WPunkt (wpunkt.online) – typowy portal informacyjny, obecnie chyba największy i najczęściej aktualizowany zasób oryginalych treści. Są też podcasty. Orientacja mocno socdemowa, ale przynajmniej nie ma tak, że po godzinie czytania znamy już całą zawartość portalu.
• LewicowyHub – agregator linków z mainstreamowych mediów, kolekcja sznurków do innych mediów oraz platforma dla inicjatywy megafON. Inicjatywa razemków.
• Lewica.pl – hub blogowy, głównie socjalistów państwowych, socdemów lub po prostu działaczy zorientowanych bardziej lewicowo niż liberalny mainstream. Piszą m.in. Piotr Ciszewski, czy Michał Konarski. Spory dział z publicystyką kulturalną. Samych newsów dość mało.
• megafON (megafon.lhub.pl) – medium publicystyczne i platforma do publikacji tekstów, wideo i podcastów - projekt wiośniarzy i razemków, ale otwarty, jak się zdaje, na różne typy treści. Pisze tu m.in. Staszek Krawczyk.
• Krytyka Polityczna – jaki jest krypol, każdy widzi. Przemycane pod agendą lewicowości mocno liberalno-centrystyczne zacięcie raczej portalowi nie służy, ale wciąż można tu czasem spotkać ciekawe i prowokujące teksty (czasem aż za bardzo…). Warto śledzić ofertę wydawniczą KP, bo wydali sporo dobrych i wartościowych książek.
• Dwutygodnik – portal przede wszystkim o kulturze w sensie sztuce, ale wiadomo że człowiek musi się czasem odchamić. A jeśli już to robić, to lepiej tam, gdzie obok licznych esejów i recenzji znajdziemy mimo wszystko bardziej lewacką wrażliwość i skłonność do poruszania tematów, których tzw. środowisko artystyczne unika. Nie samymi dziadami z brodą człowiek żyje.
• Codziennik Feministyczny – zdarzyło im się dzbanić, zdarzało współpracować z p r o b l e m a t y c z n y m i autorkami (Palińska, Herzyk, Kuta…), ale to wciąż największy polski portal publikujący treści zahaczające o radykalny, a już na pewno intersekcjonalny feminizm. No i w/w Palińskiej od dawna nie drukują. :>
• STRAJK.eu – pieszczotliwie zwany też strajkiem.ru, ze względu na mnogość powiązań osób tam piszacych z rosyjską fundacją Sputnik. Portal z autorskimi treściami i opracowywanymi przez redakcję newsami. Z grubsza ci sami autorzy co na Lewica.pl, Socjalizm Teraz i tak dalej.
• Kurdystan.info – co tam się w Rożawie (i nie tylko) dzieje.
• Neuropa – swojego czasu fanpej będący źródłem cennych infografik, tworzonych w oparciu o rzetelne zestawienia danych; dziś złapał zadyszkę i jest trochę martwy. Niekoniecznie mocno lewicowy, ale publikuje na tyle ciekawe treści, że warto zajrzeć wstecz.
• Spółdzielczy Zakład Orania Kuców – pasty edukacyjne i infografiki, tworzone kolektywnie i w dość rygorystyczny sposób. Cenne są zwłaszcza posty dotyczące tematyki ekonomicznej. Warto dołączyć do grupy i pomagać w tworzeniu treści.
• Sztuczne Chwasty – socdemy, ale o dobrym serduszku i nie plujące na radykałów. Co tydzień starają się zrobić podsumowanie minionych wydarzeń w formie autorskiego streszczenia, i wychodzi im to całkiem dobrze. Konwencja “przechwycona” ironicznie od Sztucznych Fiołków, które swojego czasu zesrały się, że tylko one mają prawo postować obrazy akademików z dołączonym do nich tekstem.
• W jądro dyskursu (wjadrodyskursu.blogspot.com) – autorski blog Małgorzaty Anny Maciejewskiej, piszącej o sprawch społecznych, klasizmie, feminizmie i problemach drążących tzw debatę publiczną. Teksty oparte o dość dokładny risercz i rzetelną argumentację mają jednak odcień daleki od radykalizmu, a czasem wręcz otwarcie go potępiający. Autorka niestety ostatnio zesrała się w sprawie osób transpłciowych.
• Staszek Krawczyk - fanpage – miniblog publicysty “Kontaktu”: chrześcijanina który wyoutował się jako osoba LGBT. Nie jest to jednak tylko zbiór doraźnych przemyśleń, a cykl całkiem dobrze przygotowanych tekstów polemicznych (z przypisami :)). Staszek kłóci się przede wszystkim z opiniami rozmaitych liberalnych “autorytetów”, ale niestraszne mu też polemiki wewnątrzlewicowe.
• Myśli lewaka – blog naszego grupowego kolegi Dominika. Zwykle o niewolnościowych nurtach lewicy. Wyjątkowa seria wpisów o ruchach anarchistycznych i zrywach komunistycznych w Korei i Japonii.
• Lewackie Wysrywy – blog o tematyce lewicowej. Pojawiają się na nim dłuższe oraz krótsze teksty dotyczące lewicy wolnościowej i nie tylko. Znajdziemy tam też trochę ciekawych tłumaczeń.

audiowizualne

• Lewy Interes – jak na razie wciąż jeszcze amatorski podcast ogólnolewicowy, od anarchizmu do leninizmu. Na uwagę zasługuje np. ciekawe kompendium o historii afer III RP i upadku PRL. Jakiś czas temu ekipa wypuściła Zdobycie chleba w formie zrobionego przez siebie audiobooka.
• Trójdzielnia Podcast Polityczny – młody stażem, ale prężnie działający podcast, oparty na formie dyskusji między prowadzącymi i okazjonalnie wywiadów z gośćmi. Mocno socdemowo-umiarkowany. Bardzo mocno.
• Media Lewicowe – malutki kanalik, wrzucający dość krótkie i mocno amatorskie treści. Orientacja przede wszystkim antykapitalistyczna, wymierzona w światowe elity i neoliberalne “recepty” na świat. Autorzy otwarcie popierają ruch antyfaszyszystowski.
• Kolektyw Filmowy – mocno socjalistyczne (głównie klasycznie marksistowskie) treści, tłumaczenia materiałów zagranicznych. Plus za poruszanie tematyki związanej z młodzieżą, poza tym sporo marszczenia freda do dziadów z brodą i, jak się okazało jakiś czas temu, trochę SWERFizmu.
• Odsłuch społeczny – podcast ogólnolewicowy i raczej nieradykalny. Forma rozmów z gośćmi na szerokie spektrum tematów, od urbanistyki i infrastruktury po kwestie klasowe, prawa kobiet i osób LGBT+. Sporo konkretnej wiedzy i różnorodność spojrzeń, w odróżnieniu od klasycznej autorskiej publicystyki.
• Emancypacje – amatorski podcast w formie rozmów z zaproszonymi gośćmi. Audycje dotyczące przede wszystkim historii ruchów emancypacyjnych, wolnościowych, socjalistycznych i radykalnych. Posłuchamy np. o Palestynie, Grenadzie, krajach latynoamerykańskich, poznamy historię maoistowskiego powstania w Indiach, czy żydowskiego Bundu.
• Pro Publico Bono – biedakanał mało obfity w treść, raczej marksistowski. Na uwagę zasługuje jednak ich pierwszy film, będący zapisem wykładu Katarzyny Rakowskiej O sposobach łamania strajków w Polsce. Może kiedyś się ożywi.
• Jan Śpiewak – nie każdy tego pana lubi, niezależnie jednak od sympatii, na kanale znajdziemy wartościowe filmiki na wiele tematów, oczywiście od patodeweloperki, przez bieżące sprawy polityczne, po kwestie ekonomiczne.