Widzisz. Dla mnie to nie wyznacznik, bo z perspektywy zrównoważonego rozwoju pszczół zgodnego z rytmem otaczającego krajobrazu w tym istniejących pożytków nadstawki i kraty odgrodowe zaburzają instynktowny rozwój pszczół. Pszczelarze towarowi maksymalizujące zysk z wyzysku pracy pszczół uważają (i tak uczą hobbystów później), że każda ilość miodu w nadstawce oddzielonej kratą można bez szkody odebrać pszczołom. Wynika to z tego, że jak się położy pszczołom puste gotowe plastry nad głową, to starają się szybko ją zapełnić, bo nagle z architekturą ich gniazda jest coś nie tak. Osobiście przekonuje mnie filozofia pszczelarstwa ludowo-hobbystycznego a’la Warre, gdzie świeże ramki daje się pszczołom tylko na dół. Z ten sposób zejdą niżej kiedy będą miały wystarczającą ilość zapasów oraz będzie można im ukraść w miarę bezboleśnie, kiedy pojawi się go na tyle dużo, aby cały korpus zgodnie z ich instynktownym schodzeniem w dół był zapełnionym miodem. Sam fakt dzielenia gniazda pszczół na “gniazdo” i “miodnię” już zwraca uwagę na kontekst ich utowarowienia i myślenia przez pryzmat produkcyjności pszczół, gdyż z punktu widzenia biologicznego cały ul (podobnie jak dziupla) jest gniazdem. Sorry za takie wymądrzanie. Ale to z perspektywy Leniwego Pszczelarstwa i bardziej pszczelarstywa naturalno-hobbystycznego zgodnego z rytmem rozwoju rodziny pszczelej.