emocjonalnie ciężki, dłuższa wersja to dwie godziny opowieści o rzeczach, które się dzieją w pasie granicznym, z opisami śmierci, przemocy wobec kobiet, itp. Ale nie ma obrazów trupów, czy takich tam.

Jeżeli ktoś jest w momencie niestabilności emocjonalnej, czy przygnębienia ogólną sytuacją, to niech rozważy. Albo ma własne traumy migracyjne/wykluczeniowe.

Z drugiej strony, niesamowicie silny przekaz samozaparcia i człowieczeństwa tych, co pomagają.