Nom, zawsze fajnie widzieć że nie jest się osamotnionym w danym podejściu.

Mam wrażenie że generalnie w Polsce (i nie tylko) nawet w kontekście ruchów lewicowych dostępność dla osób niepełnosprawnych jest czymś o czym nie myśli się jako o oczywistości. Nasze aktywne uczestnictwo w społeczeństwie nie jest traktowane jako coś co jest niezbędne. No bo przecież niepełnosprawni to są “ci inni”, a nie my, nie nasi towarzysze, nie czlonkowie ruchu tacy sami jak my itp itd. Jeśli jako osoby niepełnosprawne chcemy mieć miejsca dla siebie, z reguły musimy je sami organizować lub o nie walczyć.