Ja mieszkam na wsi już dobre 7 lat i bardzo mi się podoba. Sam nawet nie mam prawka i jakoś specjalnie mnie to nie boli, po okolicy mogę się poruszać motorowerem, nad jezioro czy do większej osady ludzkiej mam 3 kilometry. Zakupy trzeba dobrze planować bo zwykle się nie chce wyjeżdżać tylko po 1 rzecz, której zabraknie. Pracą na roli ani ogródkiem się nie zajmuję, jedyne prace ogrodowe to takie, na które mam ochotę, skoszenie trawy czy posadzenie drzewka. Sam dom jednak to większe wyzwanie, znaczy jeśli jest nowy to spoko nie ma pewnie wielu problemów, ja swojego nie budowałem tylko kupiłem, jest dość stary i trzeba co jakiś czas coś przy nim robić choć nie jest to, przynajmniej dla mnie, jakieś uciążliwe. Moim zdaniem bardziej uciążliwe są kwestie urzędowe różnego rodzaju. Państwo musi wiedzieć o wszystkim co robisz, a każda urzędowa procedura wymaga uiszczenia opłaty skarbowej. Do tego jeśli posiadasz budynki gospodarczej to musisz zapłacić duży podatek. Tak jak podatek od przestrzeni mieszkalnej to jakieś grosze za metr tak przestrzeń gospodarcza o ile nie jesteś rolnikiem to jakieś kilkaset % więcej za metr. Kwestie bezpieczeństwa można rozwiązać monitoringiem albo dobrymi relacjami z sąsiadami. Trzeba się przygotować na to, że na wsi żyje się inaczej niż w mieście, tutaj wszyscy wiedzą o wszystkich właściwie wszystko bo nie jest tych osób zbyt dużo a i informacje krążą dość swobodnie (prawdziwe lub nie). W mieście jest podobnie w obrębie jakiejś lokalnej społeczności ale ze względu na większą liczbę rozpraszaczy łatwiej to pewnie jakoś przełknąć. Na wsi utarte historie są powtarzane przez lata, często przy każdej okazji. Ja np. za każdym razem od znajomego myśliwego słyszę historię o psie, którego kupiłem z domem. Wydaje mi się, że jeśli ktoś potrafi docenić drugiego człowieka bez oceniania to szybko przestanie mu to przeszkadzać. W sumie całe życie się uczymy, że ludzie gadają ;] Ale to co na wsi jest najważniejsze moim skromnym zdaniem to uczestnictwo w cyklu przyrody. Po prostu czujesz, że jesteś tego częścią, wszystko możesz obserwować z pierwszych miejsc. Wiesz kiedy zacznie się wegetacja, czujesz to, nie musi ci o tym mówić kalendarz. Wiesz kiedy pojawi się robactwo, z jednej strony największy wróg człowieka z drugiej największy sojusznik. Patrzysz na chmury i wiesz czy się zanosi na deszcz, czujesz jak po burzy zmienia się ciśnienie. W mieście o tym nie myślisz bo w mieście przyroda jest po prostu przeszkodą, niedogodnością. Na wsi jest częścią ciebie. Gdyby teraz ktoś kazał mi się wyprowadzić do miasta uznałbym to za karę. Acz oczywiście wieś nie jest dla każdego, miasta dają wiele pożytecznych ułatwień, bez których życie na wsi stałoby się zbyt męczące dla osób, które ich bezwględnie potrzebują. Najlepiej przetestować swoje przyzwyczajenia/umiejętności gdzieś na lajcie, wyjechać gdzieś na wieś i pomieszkać przez miesiąc, do znajomych/rodziny.

A tak na zakończenie jeszcze mogę dodać jedną rzecz, w mieście ale też blisko siedlisk ludzkich mieszkacie w hałasie. Zdarzyło mi się raz, że przyjechała do mnie sąsiadka, która zgubiła 3 cielaki i szukała ich po bezdrożach okolicznych. Trafiła do mnie i opowiada mi swoją historię z tymi cielakami. W pewnym momencie zamilkła, żeby nabrać powietrza i zaniemówiła tylko zaczęła się wsłuchiwać w ciszę, która dookoła panowała. I z takim niedowierzaniem w głosie mówi - ale tutaj cicho. Sama mieszka w prostej linii jakieś 2 km ode mnie ale już przy drodze, hałas stał się częścią jej życia i przestała zwracać na niego uwagę ale ta potrzeba ciszy i spokoju pozostała gdzieś tam ;)

Howk.