Komentarz Dariusza Gzyry: Z tekstu wynika, że miasta stanowią zaledwie 2 proc. powierzchni Ziemi. Mieszka w nich ponad połowa światowej populacji ludzi. Są poważnym źródłem emisji gazów cieplarnianych, co ma związek m.in. z transportem i koniecznością wytwarzania energii.

Od urodzenia mieszkam w Warszawie. Zdecydowanie jestem zwierzęciem miejskim. Mogę czasem wyjechać poza miasto, nawet z satysfakcją, ale większość czasu spędzam w okolicach centrum. Z roku na rok jestem coraz bardziej związany z tym miejscem. Mogę nawet odważyć się nazwać go moim. Dużo po nim chodzę, przyglądam się, słucham, czytam o nim. Przeważnie unikam zbyt bliskich kontaktów z ludźmi, natomiast wypatruję pozaludzkich form życia.
Populacja ludzi szybko rośnie, zagarniamy, przekształcamy i okupujemy coraz to nowe tereny. Model, w którym ludzie mieszkają głównie w miastach, wydaje się rozsądny z punktu widzenia gospodarki przestrzenią. Rozwój powinien być raczej wertykalny niż horyzontalny, konieczne jest jak najefektywniejsze wykorzystanie przestrzeni, którą już mamy we władaniu.
Posiadanie wolnostojącego domu, w dodatku z kawałkiem ziemi, to przyjemny, ale elitarny sposób mieszkania. Upowszechnienie takiego modelu byłoby totalną katastrofą. Bardzo chciałbym, żeby to właśnie miasta stały się dla ludzi głównym miejscem kontaktu z pozaludzką naturą. Żeby tak było, trzeba oczywiście inaczej myśleć o ich rozwoju. Zawsze były, są i będą przestrzeniami międzygatunkowymi, ale dotychczas często rozwijały się pomimo tego faktu, a nie dzięki niemu.

Przy okazji polecam wam dwie publikacje:

1. Almanach antropologiczny. Communicare. Tom 8. Miasta/Zwierzęta (pdf bez opłat) https://www.wuw.pl/product-pol-13532-Almanach-antropologiczny-Communicare-Tom-8-Miasta-Zwierzeta-PDF.html
   Studium o interakcjach międzygatunkowych w miastach, każdorazowo osadzonych w konkretnych zjawiskach kulturowych. To radykalne przedefiniowanie relacji ludzko-zwierzęcych, analiza wzajemnych zależności, opis złożoności oraz dynamiki ich przemian w przestrzeniach miejskich.
2. Nowa książka “Architektura i zwierzęta” , autorstwa Joanny Gellner i Mateusza Boczara (Wydawnictwo EMG, 2021)
   http://www.wydawnictwoemg.pl/ksiazki/nowosci/architektura-i-zwierzeta
   Książka podejmuje rozmowę o współzależności kreowania przestrzeni przez człowieka, w której architektura może być definiowana jako „coś, czego wcześniej nie było”, z „istniejącym od zawsze” światem przyrody. Joanna Gellner i Mateusz Boczar opowiadają w znakomity sposób o relacji zwierząt z architekturą i urbanistyką, tworząc pionierską pracę popularnonaukową.