Udało mi się o dziwo znaleźć wpis z fb. Przy okazji dyskusji na mastodonie.: Btw - dopiero teraz zauważyłam że to tekst Ilony Kosteckiej. Nie jestem zdziwiona ;-) I żałuję, że nie ma jej w fediwersum. Przydałaby się tutaj. Wspomniany tekst:
"Zastanawiałam się zawsze, dlaczego tak mi przeszkadza, że mój Mąż – kiedy zajmuje się domem i dzieckiem – robi to po swojemu. Przecież powinnam się zająć swoją pracą i machnąć ręką na to, jak on sobie w tym czasie radzi! Bo czyż jakikolwiek facet na świecie dzwoni z pracy do swojej żony z pytaniem: „Pamiętałaś o praniu?”, przestrogą: „Tylko błagam, nie dawaj im znowu frytek!” albo opierniczem: „Jak mogłaś ubrać dziecku sandały na deszcz???”. Nie. Oni mają to totalnie gdzieś!
Czy to z nami jest coś nie tak, że ciągle czujemy tę wewnętrzną potrzebę trzymania ręki na pulsie? Że mamy problem ze zlecaniem zadań? Że rzadko prosimy o pomoc, bo boimy się, że nikt sobie z tym całym pierdolnikiem nie poradzi tak dobrze jak my? Że jak zamykamy za sobą drzwi domu, to potem jeszcze z trylion razy dzwonimy, żeby dowiedzieć się, czy wszystko w porządku? Ale na pewno? Na pewno???!
A może to z nimi jest coś nie halo, że jak siedzą w pracy, to siedzą w pracy i nie martwią się, czy na pewno zdążyłaś zrobić zakupy przed wolną niedzielą? Nie. Powiem ci, czyja to wina. Bo ani twoja, ani jego.
TO WINA INNYCH LUDZI!
No bo wyobraź sobie taką scenkę: dziecko w przedszkolu potargane. Albo w brudnej bluzce. Wiesz co pomyślą sobie panie przedszkolanki? GDZIE JEST MAMA TEGO DZIECKA?! Tak. Nawet jeśli rano to tata przyprowadził malucha do przedszkola, bo mama od tygodnia jest w delegacji, absolutnie nikt (nawet w myślach) nie zapyta, dlaczego tata nie zrobił prania lub dlaczego tata nie uczesał?
W Polsce, jeśli dziecko jest niedopilnowane, a dom nie lśni czystością – winę za to ponosi matka. Brudne okna? Co za leniwa baba tam mieszka! Brak obiadu na stole? A czym byłaś tak zajęta, że nie zdążyłaś? Mężczyzna idzie do pracy w pogniecionej koszuli? Współczuję żony, hłe, hłe.
Dlatego kobieta czuje się w obowiązku pilnować męża, bo jego wpadki są jej wpadkami. To ona jest rozliczana za jego błędy, stawiana przed sądem, w którym prokuratorem jest własna mama, teściowa, sąsiadka, nauczycielka, a nawet przypadkowy przechodzień na ulicy. Ona wie, że jeśli wrzuci na luz, od razu oberwie po głowie, bo o ojcu nikt złego słowa nie powie. Przecież się stara, nie jego wina, że taka baba mu się trafiła! PRZYSZŁO CI DO GŁOWY?
Kiedy napisałam o pedofilii, jedna z was podlinkowała artykuł Kopińskiej na temat trzynastolatki wykorzystywanej przez dorosłego faceta. Wiesz jakie były komentarze? „A gdzie matka tego dziecka?”. Podobna sytuacja zresztą rozgrywa się od lat wokół afery z Polańskim. Kiedy wydało się, że zaprosił do swojej willi nastolatkę, wszyscy jak jeden mąż zaczęli się zastanawiać: dlaczego jej matka na to pozwoliła??? I ok, nie są to zarzuty totalnie z dupy, ale… Kaman! Serio? Dlaczego nikt nie zapytał o ojców? Gdzie byli? Dlaczego pozwolili? Dlaczego nie natrzaskali po papie, gdy była taka potrzeba i nie ochronili swoich córek? Przyszło ci w ogóle takie pytanie do głowy? Bo powinno.
CZY KTOŚ NAZWAŁ CIĘ WSPANIAŁĄ MATKĄ, BO PRZEWIJASZ PIELUCHY DZIECIOM?
W Polsce stosunkowo łatwo być ojcem. Już samo to, że tata zabiera dzieci na spacer, wzbudza ogólny aplauz, a jeśli się z nimi bawi, z miejsca zasługuje na order Rodzica Roku. Wiesz, co w XXI wieku słyszy kobieta, której partner zmienia pampersy dziecku? Ale masz super męża! WTF? Czy ktokolwiek kiedyś pogratulował twojemu facetowi wspaniałej żony, bo przewijasz pieluchy… swoim dzieciom???
Tata, który ubiera z córką lalki? Mistrz i łzy wzruszenia w oczach! Matka, która godzinami bawi się z synkiem autkami? Normalna sprawa, dziwne, gdyby tego nie robiła! Tata siedzi z dziećmi w Macu? Ale fajnie, spędza z nimi czas! Matka z dziećmi w Macu? Dlaczego nie ugotuje im normalnego obiadu???
Dawno temu zawiesiłyśmy matkom poprzeczkę tak wysoko, że już wtedy trudno było się nie wykopyrtnąć. Mówisz, że nasze babki miały ciężko? A my? Bawimy się z dziećmi, rozmawiamy z nimi, nie stosujemy nagród i kar, nie idziemy w wychowaniu na skróty. Ale to nie wystarczy! Przy tym wszystkim musimy być: zadbane (depilacja, hybryda, przedłużone rzęsy, kwasy na twarz), wysportowane (ćwiczenia minimum 4 razy w tygodniu!) i samodzielne. Mamy się rozwijać zawodowo, żeby mieć własną kasę. I dbać o swoje pasje, żeby nikt nie nazwał nas MADKĄ z odpieluszkowym zapaleniem mózgu. Powinnyśmy karmić swoim mlekiem dwa lata i dłużej, spać z dzieckiem, bo to buduje bliskość, a w wolnym czasie przepierać pieluchy wielorazowe, co jest eko i nosić dziecko w chuście, bo co to za problem sprzątać z dziesięciokilogramowym obciążeniem? Współczesna matka polka powinna mieć wiedzę z zakresu alergologii, dietetyki (dieta bez glutenu, cukru i laktozy!), medycyny (szczepionki!) i kosmetologii (składy kosmetyków dla dzieci!). No i oczywiście nie może zapomnieć o mężu, bo ją własny chop zostawi!
Serio? To małe przegięcie. I sama nie wiem, dlaczego użyłam słowa „małe”! Ktoś jeszcze się dziwi, dlaczego faceci tak łatwo wrzucają na luz, a my zupełnie tego nie potrafimy? Tak, bo łatwo powiedzieć: „odpuść sobie”. Ale najpierw to ludzie wokół powinni odpuścić nam."
wpis za: https://www.facebook.com/cotozachoroba/posts/873488123007070/
inne znalezione przy okazji szukania: https://www.jakonatorobi.pl/zawsze-jest-winna-matka/
Dokładnie. Nawet, jak masz układ w pełni partnerski (a takich wcale nie jest za wiele - generalnie jest dużo lepiej, niż 30 lat temu, ale wciąż dłuuuga droga do równouprawnienia - także w postępowych związkach statystycznie większa część prac domowych przypada na kobiety), w którym ludzie sprawiedliwie dzielą się obowiązkami domowymi mając świadomość, że pomagać to może 5latek i obydwoje są z tego układu zadowoleni - to otoczenie i tak będzie wiedzieć lepiej. A jak żona, która przygotowała duży rodzinny obiad powie mężowi, żeby posprzątał i pozmywał, bo tak się przecież umówili: to oberwie jej się od matki, teściowej, ojca, teścia itp. Mąż albo weźmie stronę żony - dostanie i łatkę pantoflarza, albo - podburzony przez resztę rodziny - weźmie ich stronę. Patriarchat siłą rzeczy bardziej dyskryminuje kobiety (statystycznie nawet w typowo kobiecych zawodach mężczyzna ma większą szansę na wysokie stanowisko niż kobieta w męskich) ale są w nim też obszary, w których bardziej obrywają faceci. Urlop rodzicielski chociażby.
Przy czym to, że większość dzieci po rozwodzie ląduje u matki to w dużej mierze pokłosie tego, że mężczyźni nie występują o opiekę (i mam nadzieję, że kiedyś pojawią się statystyki, jak rozkłada się przydział dzieci w takiej sytuacji). Czasami - bo nie chcą, czasami właśnie przez przekonanie, że dziecko powinno być z matką, a czasem dopiero w trakcie rozwodu odkrywają w sobie instynkt rodzicielski i wtedy, jeśli dziecko przebywało cały czas z matką, to siłą rzeczy zamieszkania przy ojcu nie dostanie. Jest też opieka naprzemienna - ale też ma swoje minusy. Kiedyś czytałam historię jednej matki - mieszkała z mężem w domu na wsi, postanowili się rozstać i ustalili, że dzieci zostaną z ojcem, a ona przeprowadzi się do pobliskiego miasteczka - w sądzie bez problemu, ale otoczenie zjadło ją żywcem, musiała zmienić pracę itp. - dostała łatkę “tej matki, która porzuciła dzieci”.
Co też jest zabawne, jeśli chodzi o te wioskowe plotki i opinie, to jakoś nie słychać zbyt często, by ci ludzie, dewoty i tak dalej, najeżdżali na facetów za to że nie płacą alimentów, czy zdradzają kobiety, nawet nie mówię tu o przemocy domowej.
Za to tak jak w tekście, jeśli dziecko ma jakieś stare zniszczone ciuchy, albo chodzi “nie piękne jak z obrazka”, a opiekuje się nim samotna matka, to od razu środowisko wymyśla niestworzone rzeczy o niej.
Już nawet nie wspomnę jaką opinię w polsce mają samotne matki szukające partnera, bo to w ogóle jest dramat. Traktuje się jak trędowate, ewentualnie jak panienki na jedną noc bo kto to widział cudzego dzieciaka utrzymywać.
undefined> ma jakieś stare zniszczone ciuchy, albo chodzi “nie piękne jak z obrazka”, a opiekuje się nim samotna matka, to od razu środowisko wymyśla niestworzone rzeczy o niej.
Dokładnie. W mojej okolicy była jakiś czas temu akcja - zbierano rzeczy dla ubogiej rodziny, samotnego ojca z 4 dzieci. Wszyscy pomagali jeśli nie rzeczowo, to przynajmniej wsparciem moralnym i dobrym słowem. Reakcje super i aż można się było wzruszyć, że takie zrozumienie i empatia w narodzie. Gdyby nie to, że przy analogicznych sytuacjach dot. samotnej matki na 1 komentarz dot. pomocy będzie 9 dot. jej “prowadzenia się”, “niezaradności”, “cwaniakowania” itp i to nieraz w formie bardziej wulgarnej…