Stary tekst Federici z 1975 roku, wciąż bardzo ciekawy z perspektywy walki z ukrytymi narzędziami kapitału.
“Kapitał musiał nas przekonać, że nasza nieodpłatna praca to zajęcie naturalne, niemożliwe do uniknięcia, a nawet dające poczucie spełnienia, abyśmy ją zaakceptowały. Z kolei fakt, że jest ona nieopłacana, stanowi najsilniejszą broń podtrzymującą powszechne przekonanie, że praca domowa nie jest pracą. Uniemożliwia to kobietom walkę z tym poglądem, z wyjątkiem prywatnych kłótni kuchenno-sypialnianych wyśmiewanych zgodnie przez całe społeczeństwo, co jeszcze bardziej umniejsza rolę bohaterek tej walki. Jesteśmy postrzegane jako marudne suki, nie jako walczące pracownice.”
Warto przeczytać.
You must log in or register to comment.