Współczesne formy żeńskie budzą emocje i wywołują żywe dyskusje. Choć wydają się nowością, ich korzenie sięgają odległych wieków. Feminatywy są obecne w polszczyźnie od średniowiecza, ich ślady znajdujemy w dawnych słownikach. Inspiracje czerpane z innych języków słowiańskich, zwłaszcza czeszczyzny, wskazują, że tworzenie form żeńskich może być drogą rozwoju języka. Jak współczesna polszczyzna radzi sobie z tym wyzwaniem? Czy granice języka rzeczywiście wyznaczają granice naszego świata?