cross-posted from: https://szmer.info/post/296521 > W 2012 naukowcy nurkujący u wybrzeży Australii odkryli dwa podwodne miasta zbudowane przez ośmiornice. Okazało się, że wykazują więcej społecznych zachowań niż im dawniej przypisywano.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/296298 > Najogólniejsze zalety to: > > 🐀 dłuższe i bardziej komfortowe życie > > 🐀 zapobieganie poważnym chorobom (co przekłada się na niższe koszty opieki weterynaryjnej) > > 🐀 ograniczanie bezdomności > *** > Jakie więc są zalety kastracji ze względu na płeć? > > u szczurzyc: > > 🐀 bezpłodność - ciąża i poród są zawsze bardziej ryzykowne niż ich brak > > 🐀 brak groźnych schorzeń narządów rodnych (np. ropomacicza, cyst i nowotworów jajnika, gruczolaki przysadki) > > 🐀 znaczące zmniejszenie ryzyka nowotworu listwy mlecznej > > 🐀 regulacja gospodarki hormonalnej > *** > u samców: > > 🐀 bezpłodność > > 🐀 regulacja gospodarki hormonalnej > > 🐀 brak groźnych chorób narządów rodnych – takich jak nowotwory, zapalenia i ropnie jąder, zapalenia najądrzy, przepuklina mosznowa czy rak prostaty > > 🐀 czasem ograniczenie zachowań agresywnych względem innych samców > > https://www.facebook.com/photo/?fbid=939765120349564&set=a.495652331427514

Dzisiejszy delikwent: Szczur (odmiany Norweskiej i Wędrownej) Zacznę od lingwistycznego żartu, który zawsze niesamowicie mnie bawi - otóż w języku angielskim, grupa szczurów nazywa się "mischief", co jest absolutnie zabawne - bo pasuje. Szczury zawsze były dużym zagrożeniem dla ludzi z uwagi na niesamowity spryt, twarde, wzmacniane żelazem zęby, które mogą z łatwością przebić się przez drewno, cement, cegłę oraz metale jak miedź, aluminium i ołów, możliwości szybkiego rozmnażania się, a także dość wysokiej kultury stadnej, która sprawiała, że trutki przestawały być skuteczne, gdy stado orientowało się, że coś jest nie tak i unikało źródeł nieszczęść. Dodatkowym utrudnieniem jest to, że w przeciwieństwie do myszy, szczury są tzw. neofobami, czyli boją się i nie ufają temu, co nowe. W efekcie tego np. trudno jest zachęcić szczura do zmiany karmy, ale także do spożycia trutki. Wracając, szczury następnie migrowały, ale wysyłały dalej czujki oraz zwiadowców w poprzednie miejsce - a gdy zagrożenie znikało - wprowadzały się tam ponownie. Dosłownie zabawa w kotka i myszkę. Legenda mówi, że to właśnie w ten sposób zaczęła się hodowla szczurów w formie zwierząt domowych, w XVIII-wiecznej Anglii, na dworze Królowej Wiktorii, podczas sporego problemu z szybko rozmnażającymi się i dostającymi wszędzie szczurami, pewien szczurołap wypatrzył okazję na biznes i wybierał te co bardziej ładne, ufne oraz przyjazne osobniki i pakował je w małe klatki do siebie do domu, gdzie oswajał je i sprzedawał, mówiąc, że to egzotyczne zwierzęta z Norwegii. Stąd wzięła się potoczna nazwa szczura oswojonego - który jest gatunkiem "rattus norvegicus", czyli najczęstszym szczurem dzikim oraz udomowionym. Udomowiony szczur żyje średnio 3 lata, a dziki tylko 1 rok z uwagi na wysokie zagrożenie ze strony drapieżników. Występuje on dzisiaj niemal wszędzie na świecie, ponieważ kolonizował planetę razem z Europejczykami. Jedyne obszary w których odnotowano absolutny brak obecności tego zwierzęcia to północny Sybir, północna Kanada oraz prowincja Alberta - również w Kanadzie. Powodów łatwości przetrwania szczurów jest na prawdę wiele. Są wysoko wyspecjalizowanym gatunkiem. Potrafią się wspinać, skakać, a także doskonale pływać. Świetnie radzą sobie w warunkach morskich oraz powietrznych - np. zalęgając się w mniej dostępnych częściach samolotów czy okrętów. Pojedyńczy szczur sam w sobie posiada wiele narzędzi oraz ewolucyjnych zabawek, które pozwalają mu przetrwać i prosperować w środowisku - szczególnie blisko człowieka. W ogóle uważam, że zwierzęta z tzw. "trash animals" - czyli żywiące się pozostałościami po ludzkiej aktywności, to zwierzęta które w pewien sposób wyłamały się z łańcucha pokarmowego i wygrały życie. Pomyślcie o tym - w miastach, poza kotami nie ma praktycznie żadnych drapieżników, kiedy człowiek pozostaje bierny. Indywidualny szczur ma bardzo giętkie kości, które pozwalają mu nie tylko dostać się w niemal każde miejsce, ale i amortyzować upadki i niwelować impakt uderzeń. Szczury jednak zwykle unikają walki, pomimo tego, że potrafią walczyć i się bronić, a w grupie stanowią wielkie zagrożenie, większość szczurów zawsze będzie wolało uciec, zamiast ryzykować zranienie w wyniku walki. Są do tego przystosowane, ponieważ nawet czaszka szczura może się zginać, z uwagi na kości skroniowe które są bardzo giętkie. W efekcie tego, szczur jest w pełni w stanie przecisnąć się przez szczeliny stanowiące 1/3 jego szerokości. Ich wysoko wyspecjalizowane ogony pozwalają doskonale trzymać równowagę, co przydaje się zarówno podczas wspinaczki jak i biegu. Dodatkowo, szczury nie pocą się - przez co nie zostawiają szczególnie mocnego zapachu, a zamiast tego regulują ciepło przez ogon, dlatego tak często możemy zaobserwować ogony wystające z hamaczków oraz sputników wśród szczurów udomowionych. Wymiana cieplna odbywa się poprzez zwężanie i rozszerzanie naczyń krwionośnych. Co ciekawe, szczury często wpuszczają więcej krwi do ogona, aby dodać mu ciężaru i dzięki temu zamienić go w balast, potrzebny do wykonania skoku albo ryzykownego manewru podczas wspinaczki. Bardzo ciekawe w szczurach jest to, że mają pięć palców u tylnych nóg - które są nogami skokowymi (które swoją drogą pozwalają im wykonać skok na ponad metr wysokości) tzn. z bardzo szeroką i długą stopą, ale tylko cztery palce u łap przednich, którymi są w stanie wykonywać rozmaite czynności, od chwytania przemiotów, po pokazywanie palcami. Z tego co mi wiadomo, nie ma naukowego konsensusu tego, dlaczego tak jest. Część teorii które czytałem mówi o tym, że kciuk kiedyś tam był - szczególnie, że znajduje się tam kikut - a pozbycie się kciuka miało ułatwić bieganie i wspinanie się. Inne teorie, natomiast insynuują, że kciuk dopiero się rozwija. Osobiście jestem większym zwolennikiem teorii nr. 1. Szczury mają również niesamowicie dobrze rozwinięte zmysły, aczkolwiek są one ograniczone poprzez przystosowanie. Ich wzrok praktycznie nie istnieje - nawet najlepiej widzący szczur widzi w odcieniach brązu i szarości na bardzo krótki dystans. Ich zmysł dotyku również nie jest szczególnie dobry. Zmysły szczurów osiągają wyżyny w dziedzinach węchu i słuchu. Przeciętny szczur ma dużo lepszy węch od psa, dlatego też coraz częściej korzysta się z nich do poszukiwania ofiar zawalonych budynków - z oczywistych wzgledów - mały szczur wejdzie niemal wszędzie. Podczas wojen często używano ich również do wykrywania min, ponieważ w przeciwieństwie do psów, były one na tyle lekkie, że nie detonowały ładunków wybuchowych. Ponadto, ich smak jest rozwinięty tak silnie, że są w stanie poznać najmniejsze zmiany - co dodatkowo utrudnia karmienie i trucie. Jeśli chodzi o aspekt socjalny, szczury mają bardziej zawiłe relacje, niż te prezentowane przez część małp. Są silnie hierarchicznymi istotami, więc w stadzie zawsze musi być dominujący, który ustala zasady. Poza liderem w stadzie znajduje się jego zastępca, który pilnuje porządku kiedy tamten jest zajęty, nieobecny bądź po prostu nie w humorze, ale także wyrzutki oraz otwarci rebelianci, którzy sprzeciwiają się hierarchicznej strukturze ich społeczeństwa. Szczury też nigdy nie zostawiają żadnego przedstawiciela swojego gatunku na śmierć i zawsze desperacko będą próbowały pomóc rannym oraz atakowanym, nawet z zagrożeniem życia dla nich samych. Jest to również bardzo ważne w starciach między stadami, które potrafią zakopać topór i współpracować w celu zwalczenia wspólnego zagrożenia oraz bezpardonowo przyjmują rannych osobników do swojego stada, nawet jeśli ten pochodzi ze stada uznawanego za wrogie. Poza tym, szczury posiadają określone role, które pozwalają stadu przetrwać poprzez ich utylizację oraz rozwijanie. Stosują niezwykle machiavellistyczne zagrywki, często sabotując inne osobniki (w nieszkodliwy sposób), aby osłabić ich pozycję w stadzie. Są konformistami i łatwo popadają w peer-pressure, a z uwagi na bardzo silnie rozwinięty "aparat językowy", dzięki któremu komunikują się zarówno ogonami, jak i ultradźwiękami, popadają w kłótnie lub przekazują sobie informacje. Poza tym, używają swoich wąsów do pokazywania rozmiarów przedmiotów, o których "mówią". Szczur domowy zawsze koniecznie musi mieć co najmniej jednego partnera, ponieważ nawet pomimo tego, że z uwagi na bardzo silną potrzebę socjalizacji człowiek często zostaje częścią stada, nie jest w stanie zapewnić tego, czego może zapewnić inny szczur - czyli tulenie, "grooming" oraz zabawy - jak np. w chowanego, berka czy rzucanie sobie piłki. Szczur pozbawiony towarzysza może fizycznie umrzeć z samotności. Tworzy to bardzo ciekawą dynamikę, ponieważ pomimo bycia pazernymi burakami, które kopią pod sobą dołki, szczury potrzebują siebie nawzajem by dosłownie przeżyć. Brzmi znajomo, prawda? Wbrew stereotypom oraz powszechnie powielanym kłamstwom, szczury są notorycznie czystymi zwierzętami. Są tak czyste, że dosłownie myją siebie same i siebie nawzajem przez ok. 20% dnia. Jeśli dotkniecie szczura, przy pierwszej okazji zacznie się on dokładnie myć. W efekcie tego, zapach szczurów jest generalnie bardzo miły i przyjemny, a ich futerka są zawsze puszyste i miłe w dotyku. Są również bardzo ciekawskimi, ufnymi i szalenie inteligentnymi zwierzętami, ale tego nie będę opisywał, po prostu zobaczcie sami: https://yewtu.be/watch?v=0jo_EG7XqZQ (Szczurowe Sztuczki 1) https://yewtu.be/watch?v=7g2rxtWu_FM (Szczurowe sztuczki 2) Fun fact na koniec: Szczury mają sny, a gdy mają koszmary, jeden z członków stada zawsze będzie nad nim czuwał, a także dręczą je uczucia takie jak wyrzuty sumienia oraz żal, związany z utratą czegoś, poniżeniem albo zrobieniem krzywdy innemu szczurowi albo człowiekowi.

Jakbyśmy mieli ocenić, czym właściwie jest ośmiornica - jest to prawdopodobnie istota najbliższa kosmicie, jaka występuje na naszej planecie. Ośmiornice są zabójczo inteligentne, potrafią używać narzędzi, a także je konstruować, otwierać słoiki od wewnątrz i zewnątrz. Ale to potrafimy również my, średnio ogarnięte małpy w ubraniach. Przewaga ośmiornic ponad człowiekiem polega w moich oczach na tym, że ośmiornice bardzo rzadko mordują siebie nawzajem. Różnice nie kończą się w tym miejscu. Ośmiornice mają krew koloru niebieskiego, głównie z powodu hemocyjaniny, związku chemicznego bardzo bogatego w miedź, który w niej występuje. Każda macka ośmiornicy posiada własny "mózg" i "rozum", a odcięta od reszty ciała może żyć autonomicznie, póki nie padnie z głodu. W ogóle, temat świadomości u ośmiornic jest bardzo głęboki (pun intended) i odsyłam do #książki, "Inne Umysły: Ośmiornice i Pra-Początki Świadomości" spod pióra Petera Godfreya-Smitha. Na mackach znajdują się przyssawki, które posiadają chemoreceptory, pozwalające natychmiastowo poznać smak obiektu wchodzącego z nimi w styczność. Podział mózgu na osiem części staje się tutaj bardzo istotny, ponieważ to właśnie on pozwala ośmiornicy nie oszaleć od nadmiaru smaków i bodźców. Á propos bodźców, jeśli już o nich mowa - ośmiornice są zwierzętami, które uznane zostały za najbardziej złożone neurologicznie istotami na Ziemi, z uwagi na to zakazano ich konsumpcji. I bardzo dobrze. Ośmiornica jest w stanie wyczuć fizycznie dużo więcej, niż człowiek. Wyobraźcie sobie uczucie, którego nie jesteście w stanie sobie wyobrazić - ośmiornice czują to wszystko, co wy - ale więcej i dużo bardziej intensywnie. Jak już mowa o zmysłach, warto podkreślić prawdopodobnie najbardziej znaną umiejętność ośmiornicy - zmianę kolorów. I to natychmiastową. Jakimś cudem - ponieważ nie udało się jeszcze jednoznacznie ustalić jak - ośmiornica jest w stanie w ułamku sekundy nie tylko zmienić kolor, ale dokładnie zreplikować fakturę oraz dopełnić logicznie podłoże, którego kolor przyjmuje. Jest to o tyle ciekawe, że oczy ośmiornic nie pozwalają im nawet widzieć w barwach innych niż odcienie szarości, czerni i brązu. Tak więc ośmiornice mogą dokładnie przyjąć barwę i fakturę czegoś, czego nie widzą. Jeśli to nie jest fascynujące, to ja nie wiem, co jest. Ośmiornice nie mają zdefiniowanej płci, są gatunkiem rozdzielnopłciowym, aczkolwiek prehistoryczne skamieliny sugerują, że nie jest to coś, co działo się zawsze. Prawdopodobnie mamy tu do czynienia z dość niedawną zmianą ewolucyjną. Ostatnią ciekawostką będzie to, że ośmiornice tak na prawdę nie mają ośmiu ramion - a ich parę i sześć nóg.

Chciałem napisać co-nieco na temat szczurów i hodowania ich, a także zachęcić do adopcji tych ślicznych zwierzaków. Dla wielu z nas, szczur jest szkodnikiem. Nie powinno to nikogo dziwić, powszechnie wiadomo, że są to szybko rozmnażające się, niezwykle sprytne i inteligentne zwierzęta, potrafiące sprawnie funkcjonować w niemal każdym środowisku. Warto jednak zauważyć, że szczur dziki bardzo różni się od jego udomowionej odmiany. Szczur domowy jest niesamowicie ufnym, towarzyszącym zwierzęciem dla człowieka. Sam obecnie opiekuję się trzema samiczkami, które adoptowałem ze zbiórki na żywą karmę - wspomnę o tym później. Każda trzech z moich dam ma inny charakter. Na mojej profilówce znajduje się Kiara, mój osobisty faworyt - jest ciekawską, odważną i czasem bardzo nietowarzyską dziewczyną. Jako jedyna jest na tyle charakterna, by ugryźć człowieka. Dzieje się to dlatego, że nie widzi i często myśli, że palec który pojawia się w jej przestrzeni jest po prostu jedzeniem. Na szczęście, wystarczy lekko dotknąć ją w nos, by nie potraktowała nas ząbkami. Nie potrafię być na nią zły. Jest wspaniałą, tulaśną szczurką. Potrafi być niegrzeczna - jako jedyna w stadzie. Drugi z naszych szczurów - Skye, jest najbardziej wyjątkowy z powodu swojego urodzenia. Jest szczurem odmiany dumbo - różni się trochę od zwykłego szczura rozłożeniem uszu, co sprawia, że wygląda absolutnie najbardziej uroczo. Ze wszystkich trzech szczurów, to ona jest najbardziej wycofaną i nieśmiałą - ale zdaje się być też najbardziej ciekawską. Zdecydowanie woli jednak patrzeć, aniżeli doświadczać przygód. Ostatnim szczurem jest Afum. Jest dwukolorową szczurką, która zachowuje się niemal jak pies. Mam do niej olbrzymie zaufanie, ponieważ jest bardzo grzeczna. Biega wolno po pokoju, lubi się przytulić. Generalnie, jest ulubienicą osób, które poznają je po raz pierwszy. Nigdy mnie nie podrapała ani nie ugryzła. Złota dziewczyna. :::Moje szczury miały 2 miesiące, kiedy trafiły do domu tymczasowego, uratowane przed zjedzeniem. Rozumiem, że zwierzęta muszą jeść - jednak przeraża mnie myśl o tym, żeby wrzucić zwierzątko do zamkniętego terrarium na pożarcie żywcem. Zainteresowałem się tematem i spotkałem się z podejściem, które czasem spędza mi sen z oczu. Niektóre osoby na grupkach terrarystycznych, które obserwowałem, miały bardzo entuzjastyczne podejście do karmienia swoich zwierząt rannymi szczurami. Niektóre sklepy, które już dawno zgłosiłem do odpowiednich instytucji, oferowały wysłanie małego szczura - tak małego, że nie zdążył jeszcze otworzyć oczu - w kopercie bądź szczelnej paczce, aby po wyjęciu nie miał siły walczyć. Niektóre posty które czytałem opowiadały o tym, jak bardzo lubią karmić swoje pociechy szczurami, które w wyniku podróży złamały kości, lub żebra, co skutkowało popiskiwaniem podczas ruszania się, a także ucieczki. Ich zdaniem, zwiększało to frajdę z żywienia dla ich zwierząt. Jeśli też uważasz to za nieludzkie, to jesteśmy na tej samej stronie.::: Szczury, poza tym co napisałem przed chwilą, są bardzo często używane do testów leków, wcześniej kosmetyków. Do teraz, bardzo dużo zwierząt - nie tylko szczurów, ale i innych gryzoni oraz królików, poszukuje domów. Jeśli ich nie znajdą, są po prostu uśmiercane. Polecam rzucić okiem na stronę fundacji https://labrescue.pl/ , możecie zrobić coś na prawdę dobrego. Dlaczego mielibyście chcieć szczura? Otóż, są to dość bezproblemowe zwierzęta, które pomimo potrzebowania atencji, są bardzo grzeczne, komunikatywne i często zamknięte w klatce. Nie żyją długo, więc nie są decyzją na całe życie. Hodowla jest dość prosta i tania. Moje koszta to klatka (300 zł), 15 kg pelletu na siuśki (40 zł, raz na rok) i karma, która w przypadku 3 szczurów starcza na ok. 2 tygodnie, 17 zł. W przypadku jakichkolwiek pytań, proszę pytać! Odpowiem!

może ktoś potrzebuje pick-me-up contentu na dziś, a to jest bardzo wholesome historia - nie dość, że są arcycute zdjęcia nietoperzy 🖤 to jeszcze właściciel nie był debilem i wszystkie są już bezpieczne w azylu dla dzikich zwierząt.

niestety dużo mniej popularna niż grupy fb

cross-postowane z: https://szmer.info/post/124495 > >Głowa Kościoła, Papież Franciszek, udzielił audiencji dla sióstr ze gromadzenia Kanosjanek. Podczas swojego przemówienia odniósł się do kryzysu demograficznego oraz niskiego poziomu dzietności w Europie. Duchowny postanowił wbić szpilę w pary, które zamiast dzieci decydują się na zwierzęta i skrytykował sposób, w jaki młode pokolenie podchodzi do rodzicielstwa.