• drabina
    link
    fedilink
    arrow-up
    3
    ·
    edit-2
    3 years ago

    Wart przeczytania, aczkolwiek mam z nim mały historiograficzny problem (oczywiście pewne uproszczenia są niezbędne, ale tu chyba troszkę przesadzili), bo sugeruje (a wręcz stwierdza), iż w drugiej połowie XIX wieku nie istniała alternatywa wobec wulgarnej interpretacji darwinizmu skupionej na rywalizacji i walce wewnątrzgatunkowej i pomoc wzajemną czy współpracę uznawano a priori za sprzeczną z darwinowską teorią ewolucji. Nie jest to jednak prawda, bo po pierwsze, sam Darwin nadawał pewne znaczenie współpracy oraz szeroko rozumianym instynktom społecznym (a samo pojęcie walki o byt definiował bardzo szeroko), po drugie autorzy pomijają istnienie (może nawet nie wiedzą o jej istnieniu, co w przypadku Polski nie jest zadziwiające) tradycji wschodniego darwinizmu, którego przedstawicielem był nie kto inny jak Kropotkin, a która to właśnie priorytetyzowała pomoc wzajemną i współpracę, a która przecież nie pozostawała bez wpływu na ewolucję biologii ewolucyjnej.

    • borys
      link
      fedilink
      arrow-up
      2
      ·
      3 years ago

      To prawda, ale z drugiej strony ten nurt nie byl az tak popularny i nie mial az takiego wplywu na swiat “popkulturowy”. O kropotkinie w aktualnych badaniach ewolucyjnych i ekologicznych malo sie wspomina

      • drabina
        link
        fedilink
        arrow-up
        2
        ·
        3 years ago

        Niewątpliwie to prawda, że nie był tak popularny, a nade wszystko nie posiadała ona tak silnej pozycji politycznej. Prawdą jest to, że mało się we współczesnych badaniach o nim wspomina, chociaż niewątpliwie więcej niż kilkadziesiąt czy kilkanaście lat temu (pomijam przy tym wzrost zainteresowania Kropotkinem związany z epidemią COVID-19, chociaż ten był bardziej na gruncie etyki czy nauk politycznych).

        • Ebenus
          link
          fedilink
          arrow-up
          1
          ·
          3 years ago

          Pełna zgoda, w ogóle pierwszy raz z postacią Kropotkina zetknąłem się podczas lektury jednej z książek prymatologa Fransa de Waala, jest on chyba najbardziej znanym kontynuatorem jego myśli w tej dziedzinie