cross-postowane z: https://szmer.info/post/146556 > Dziewczynka pada na podłogę. Inne dzieci łapią ją za nogi i ręce. Rzucają pod ścianę. Kilkulatka udaje, że została rozstrzelana, a reszta - że pozbywa się zwłok. Monika Marković i jej mąż Jan Marković założyli Centrum Rozwoju Psychofizycznego TUTU, które udziela wsparcia uchodźcom z Ukrainy. Potrzebują go nie tylko dzieci.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/113636 > >TikTok to popularny wśród najmłodszych portal społecznościowy. Jego formuła jest taka, że wrzuca się na nim krótkie, maksymalnie 3-minutowe filmiki. Choć można znaleźć w nich proste porady, to największą popularnością cieszą się kontrowersyjne treści. Dla osób dorosłych być może nie są one niebezpieczne. Jednak dla dzieci i młodzieży, dopiero wykształcającej swe wzorce zachowania, osobowości i tożsamości, istnieje realna obawa. Między innymi dlatego, że na TikToku często spotykane są treści uzależniające behawioralnie, agresywne, seksualizujące, wprawiające w kompleksy. A także przykuwające uwagę w taki sposób, że nim się połapiemy, stracimy godzinę czy dwie dosłownie na niczym. Czy wobec tego TikTok ogłupia? O problemach dotyczących TikToka rozmawiam w podkaście „Teoretico” z Sylwią Czubkowską, prowadzącą Magazyn Spider’s Web i dziennikarką śledczą, która napisała reportaż „Chińczycy trzymają nas mocno”, o kolonizowaniu Europy Środkowej przez Chińczyków.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/105133 > >Jesteśmy pierwszym pokoleniem, które przechodzi terapię, by przepracować to, co się stało w minionych dekadach w życiu naszym i naszych bliskich > > > >Sandra Szwarc i Lena Frankiewicz – twórczyni dramaturgii oraz reżyserka spektaklu „Woda w usta” granego we Wrocławskim Teatrze Współczesnym

cross-postowane z: https://szmer.info/post/53676 >Nie jest samotny ani uzależniony od dragów >Nie wisi pieniędzy matki gangusom >Nie jest alkusem >Nie ma depresji >I złamie masę serc kiedy się powiesi > >Nie boi się swojej przeszłości >Ani, że rozczarowuje żonę >Nie nazywali go dresem** co dzień przez całe życie >Nigdy nie okłamywał swoich dzieci: >Będzie im lepiej jeśli je opuści >Bo to co ma to problem >A nie pierdolona choroba >Nie myśli kiedy pije >Nie pije by zapomnieć >Nie pije, żeby przypomnieć sobie zapach alko w jej oddechu >Jest biały i z klasy średniej >Nie ma powodu, żeby się użalać >Koledzy z treningu nie napadli go seksualnie >Nie obchodzi jej co mówią >Ignor na błoto którym obrzucają >Bo cały drażniący ją hałas >Zniknie gdy zatańczy >Wykańcza go egzystencja, więc złapie przerwę >I synek niczego nie popełnia po prostu wyświadcza im przysługę > >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >To nie twój czas umierać > >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >Straszny sposób, żeby umrzeć > >Nie wstydzi się siebie >Nie boi się swojego starego >Czemu miałby ciągnąć lachę, kiedy ma cipek na zawołanie? >Nie jest uzależniona od picia >Nie jest uzależniona od picia >Nie jest uzależniona od chlania, dopóki jej skóra nie zacznie śmierdzieć >Nie jest tak złamany*** jak jego obietnice >Cała ta kasa którą wisi >Synek nie potrzebuje pracy tam gdzie się wybiera >Nie kocha się w 7latce mieszkającej dwa domy dalej >I nikt nie myśli, że byłaby bezpieczniejsza jeśli Sonny zawiśnie lub utonie >Myśli, że trudno być ciężarem kiedy chodzi się po powietrzu >Więc zostaw piękne zwłoki, z żelem na włosach >Nie jest tak silny, jak rak tańczący w jej klatce >I złamie masę serc kiedy się powiesi > >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >To nie twój czas umierać > >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >Synek synek, nie wieszaj się >Straszny sposób, żeby umrzeć > >Zawsze mrok przed światłem ale musisz trzymać się nadziei >Jesteś dla kogoś ważny słoneczko, więc odłóż sznur *Sonny może być imieniem, znaczyć "synku" lub "słoneczko" **Pada tu epitet wobec grupy etnicznej "travelerów", społeczności migracyjnej pod względem statusu zbliżonej do Romskich. Termin często używany jest jako negatywne określenie uboższych przedstawicieli klasy pracującej, osoby które u nas identyfikowane byłby jako dresiarze. ***złamany, albo spłukany Skupienie się na kwestiach zdrowia psychicznego zwłaszcza młodych mężczyzn jest częste w twórczości Rubberbandits. 80% samobójstw w Irlandii popełniane jest przez mężczyzn.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/52920 > TW Samobójstwo, leczenie > > > -To była jedna z najtrudniejszych decyzji w moim życiu, takich decyzji nie podejmuje się z dnia na dzień. Szalę przechyliła pandemia. Pewne rzeczy stały się niedopuszczalne. Nie byłam już w stanie tego wytrzymać psychicznie. A żeby pomagać innym, samemu trzeba być w formie - mówi prof. dr hab. n. med. Agnieszka Słopień, która kieruje Kliniką Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w uniwersyteckim szpitalu im. Jonschera w Poznaniu. > > W piątek 27 maja - po 24 latach pracy w klinice - prof. Słopień złożyła wypowiedzenie. Razem z nią odchodzi siedmiu lekarzy, czyli wszyscy specjaliści z kliniki. W tym m.in. konsultantka wojewódzka w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży w Wielkopolsce Natalia Lepczyńska. > > To już kolejny ośrodek, który znika z mapy regionu. W lipcu przestanie działać dziecięca psychiatria w szpitalu "Dziekanka" w Gnieźnie. W Wielkopolsce, w której mieszka ponad 750 tys. dzieci i nastolatków, zostanie tylko jeden, niewielki oddział psychiatryczny dla młodzieży. > > > Nie chcą dłużej żyć > Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Poznaniu jest jednym z sześciu uniwersyteckich ośrodków, które kształcą przyszłych psychiatrów. I jednym z najlepszych w kraju. O powodach odejścia z pracy lekarze piszą w liście do ministra zdrowia i Naczelnej Izby Lekarskiej. Jako jeden z głównych wymieniają skrajnie przepełnienie oddziałów. > > Pierwsze wolne terminy na planowe terapie w Poznaniu to wrzesień 2023. > "Pandemia i wojna w Ukrainie spowodowały dramatyczny wzrost hospitalizacji osób po próbach samobójczych. Wg statystyk policyjnych, w porównaniu do 2020 i 2021 roku wśród dzieci i nastolatków wzrosła o 77 proc. liczba prób samobójczych. Podcinają sobie żyły, wieszają się na drzewach, rzucają się pod pociąg, skaczą z wysokich budynków. Nawet małe dzieci dokonują samookaleczeń. Nie chcą dłużej żyć" - piszą lekarze. > > Fatalne warunki niszczą efekty terapii > > W Poznaniu są dwa oddziały dla dzieci i nastolatków, z czego w Klinice Psychiatrii Dzieci i Młodzieży jest 25 łóżek. Chorych jest zwykle o połowę więcej. W rezultacie część nastolatków musi przechodzić terapie na oddziałach dla dorosłych. Albo na dostawkach. Na to także nie zgadzają się lekarze: > > "Trudno mówić o zachowaniu godności, gdy łóżkiem staje się materac leżący na podłodze koło brudownika lub toalety. > Brakuje miejsc do siedzenia w jadalni, lekcje odbywają się w warunkach ciasnych pomieszczeń. Nie ma sal do odbywania rozmów z pacjentami (niejednokrotnie służy ku temu, np. stołówka, gdzie trudno o poufną konwersację) czy ich opiekunami. Nie zliczymy sytuacji, gdy objaśnianie, np. zasad farmakoterapii odbyło się na oddziałowym korytarzu. Nie ma również pomieszczeń przeznaczonych na prowadzenie terapii zajęciowej, ani wystarczającej ilości łazienek i toalet. Wielu pacjentów stanowią dzieci w kryzysie psychicznym, po próbie samobójczej, prezentujące zachowania autoagresywne, agresywne, niepełnosprawne intelektualnie - wymienione warunki szpitalne nie tylko uniemożliwiają prowadzenie terapii oraz powrót do zdrowia, ale wpływają na eskalację konfliktów i zachowań destrukcyjnych, agresywnych" - czytamy w liście. > > Praca na granicy ludzkiej wytrzymałości > > Lekarze piszą też o cenie, jaką sami muszą płacić za taki stan rzeczy. > > "Praca na oddziale odbywa się pod presją, w lęku o życie i bezpieczeństwo pacjentów, ale także i swoje. Pracując w warunkach nasilonego stresu, realnie wzrasta ryzyko popełnienia błędu medycznego, czy wystąpienia zdarzeń niepożądanych. Brakuje personelu, co sprawia, że praca niejednokrotnie toczy się na granicy ludzkiej wytrzymałości. Nie wspominając o legalności takiego postępowania." > > Przypominają, że poza leczeniem na oddziale, konsultują chorych w poradniach na NFZ, muszą prowadzić też zajęcia na Uniwersytecie Medycznym, współpracują ze stowarzyszeniami i innymi uczelniami m.in. UAM. - Większość z nas pracuje na co najmniej dwa etaty. Jesteśmy przepracowani, zmęczeni, wypaleni - mówi prof. dr hab. n. med. Agnieszka Słopień. > > W liście do resortu poznańscy psychiatrzy proponują program naprawczy: rozbudowę kliniki, stworzenie dodatkowego całodobowego oddziału psychiatrycznego dla dzieci i młodzieży w Wielkopolskim Centrum Zdrowia Dziecka, a także poprawę wynagrodzeń. Różnice w stawkach między sektorem publicznym i prywatnym stają się kuriozalne. Za godzinę pracy w czasie dyżuru na oddziale w szpitalu Jonschera lekarz dostaje od 60 do 80 zł. A za konsultacje czy wypisanie recepty w ośrodku finansowanym z funduszy Unii Europejskiej - nawet 400 zł. > > Co dalej z pomocą psychiatryczną dla najmłodszych? > Dr n. med. Paweł Daszkiewicz, dyrektor szpitala im. Karola Jonschera, w piątek nie skomentował sprawy. > > Na razie klinika działa. Bo lekarzy wiąże ze szpitalem umowa z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Pracuje w niej też wciąż 14 lekarzy w trakcie specjalizacji (nie mogą złożyć wypowiedzeń), i pięciu psychologów. > > Szanse, że dyrekcja znajdzie nowych specjalistów, są znikome. W całej Wielkopolsce jest raptem niewielu ponad 40 psychiatrów dziecięcych. Szpital "Dziekanka" w Gnieźnie od kilku miesięcy nie może zwerbować żadnego ochotnika.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/49302 > Ciekawy artykuł o odmianie OCD (ang. *Obsessive-Compulsive Disorder*, czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsywne) znanej jako "chomikowanie informacji" (ang. *information hoarding*). > > Wymienia przykładowe wzorce myślowe związane z tym zaburzeniem, często spotykane problemy oraz metody terapii. > > Artykuł znalazłem czytając artykuł [The Internet May Encourage ‘Information Hoarding’](https://www.technologyreview.com/2010/09/27/90210/the-internet-may-encourage-information-hoarding/), który też polecam. Jako przyczynę wskazuje się tam model dzisiejszego "dziennikarstwa", które stale zalewa nas informacjami, niejako wymuszając "chomikowanie".

coś co może każdy/a